Дзень сёмы ( 24 жніўня)
Зірнуўшыўвакно я зразумела, што насоўваецца навальніца. Было вельмі душна. Прырода як быццам штосьці прадчувала…Ірвануў вецер і са свістам панёсся па полі. Неба, зліваючыся з зямлёй, навісала зверху непакорлівым цяжарам. З неба чуўсянейкі шум. Гром пачынаўсяпаступова, якбынеахвотна. Навальніцанабліжалася. Небазчорнагасталацёмна-багравым.Бліскануламаланкадоўгімросчыркам. Знебывалайсілайгрукатабрынуўсяіадразужахапіўусёнеба, раздяляючыягоначасткі. Амальадразужназямлюзваліўсядождж. Навальніцасталапаступоваадыходзіць. Маланкабліснулаяшчэраз. Небараптамзноўпацямнела. Зягосыпануў моцныдождж…
У такое надвор’е хацелася толькі спаць ды піць гарбату. Але ўвечары я ўсё ж вырашыла пайсці да Піліпавай Веры Іванаўны ( 1942,сяр, бел, в.Глінішчы,Брэсцская вобл.,Баранавіцкі раён). Вера Іванаўна калісьці вельмі добра спявала, таму я спадзявалася, што яна зможа падзяліцца сваімі песнямі. Мне вельмі пашанцавал, бо не трэба было ехаць да Веры Іванаўны, яна прыехала да свайго брата ў суседнюю вёску, куды даехаць мне было значна прасцей.
Веру Іванаўну не трэба было схіляць да спяванне. Яна з задавальненнем пачала пець.
52) 1) A tu będzie łączka,
A tu będzie łączka,
Ja przez nią będę chodzić
I ze sobą szablę nosić.
Ref. O ssak! O hej!
O ssak! O hej-hej!
2) A tu będzie lasek,
A tu będzie lasek,
Ja pójdę do niego po grzyby
I napotam żydy.
Ref. O hej! O ssak!
O hej! O ssak-hej!
Заўвага : Пазаабрадавая лірыка (бытавая песня, элегічная)
Пасля гэтай цудоўнай песні на польскай мове я пачула, як Вера Іванаўна пачала пець вельмі занёмую мне песню. Гэта быў гімн Польшчы. Але трохі не такі, які мы ведаем.
53) Jeszcze Polska nie zginęła
I zginąć nie musi.
Jeśli Polska będzie żywa
Będę ja szczęśliwa.
Ref. Marsz , marsz Dąbrowski
Z ziemi naszej do Polskiej.
Za twoim przywodem
Złączę się z narodem.
Заўвага : Пазаабрадавая лірыка ( бытавая песня,элегічная)
Вера Іванаўна спявала прыгожа не толькі па-польску, але і па-беларуску.
54) Ой, у полі бяроза!
Ой, а ў полі кудрава!
А хто яе мінае –
Бярозу ламае.
Век таму не жыць,
Хто жонкі не мае.
А таму хужэ,
Хто тры-чатыры кахае!
Заўвага: Пазаабрадавая лірыка (любоўная песня)
55) Маруся, Маруся!
Кепска жыць мне з табою.
Маюся надзеяй.
І вось думаю браці,
Але , можа, не пазволіць нам родная маці.
А я мацеру перапрашу,
Прывязу Марусю і як чырвону розу прывяжу.
Прывяжу Марусю ў куточку,
Ой, прыйдзі ж, мама!
Падзівіся ж на родную дочку!
Заўвага: Пазаабрадавая лірыка (любоўная песня)
56) Зачэм я тебя палюбіла?
І душу тебе аддала?
На свеце я ўсё пазабыла.
І шчасця з табой не нашла.
Нашла я ліш шчасце з табою,
Магілу, з заросшай травой.
Сарваў как із розы цвяточак
І бросіў, стаптаўшы нагой.
Зачэм, мілы, топчаш нагамі?
Нявідную душу маю
Да будзь жа ты проклят славамі
Зладзей, за ізмену тваю!
Заўвага: Пазаабрадавая лірыка (любоўная песня,)
57) Бывайце здаровы, жывіце багата!
А мы ўяжджаем да дому, да хаты!
У зялёнай дуброве начаваць мы будзем,
Но вашае ласкі вавек не забудзем!
Заўвага: Пазаабрадавая лірыка (прыпеўка, сацыяльная)
58) Ты цярпеў, беларус,
Многа гора, бяды.
Ты пры польскіх панах
Ведаў большай бяды.
Ты ў лапцях хадзіў, у парваных штанах…
І ўвогуле меў поў часа на абед
Пры савецкіх уласцях асіяў табе свет
Дзелегатам ідзеш у Вярхоўны Савет.
Заўвага : Пазаабрадавая лірыка ( бытавая песня,сямейная)
Пасля гэтага верша я зразумела, што Веры Іванаўне трэба ісці да брата,бо яны за тры хвіліны чатыры разы паглядзела на гадзіннік. Таму мы развіталіся і я пайшла да дому. Фальклорная практыка ў вёсцы была скончана, бо заўтра павінны прыехаць бацькі і забраць мяне да хаты ў Баранавічы, але практыка на гэтым не скончылася. Я вырашыла, што было б цікава дадаць у дзённік чагосьці незвычайнага. Напрыклад, я пастанавіла пазбіраць фальклор у малодшага браціка. Петруненка Ілья Андрэевіч (2004,адсутн,бел, г.Мінск, вул.Слабадская 151 кв.70). Але гэтым я хацела заняцца праз дзень-два, бо я патрабавала трохі адпачынку ад аповедаў, гісторый. Хацелася спаткацца з сябрамі, пайсці на вячэрні шпацыр з сяброўкай. Таму практыка прыпынілася на два дні…