5 жніўня.
Дзень восьмы.
Вырашыла зноў схадзіць да Светы, толькі ўжо не да яе самой, а да яе маці, Лукашэвіч Леанарды Генрыхаўны ( 1952 г.н., беларуска, скончыла 8 класаў, нарадзілася і жыве ў в. Навасяды ). Цёця Лёня, як я яе называю, праспявала мне некалькі прыпевак. І трэба адзначыць, у яе гэта нядрэнна атрымалася.
76. Мой мілёнак, як целёнак,
Толька венячкі вязаць.
Прасядзеў усю нядзельку –
Не сумеў пацалаваць.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
77. У мойго мілёначка
Валасы валністыя.
Я его не заменю
На горы залацістыя.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
78. - Куды гусачкай ляціш,
Ці не жараваці?
- Куды, мама, аддаёш,
Ці не гараваці?
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
79. Едзе трактар новенькі,
Трактарыст малодзенькі.
Я хацела ручку даць,
Да за дымам не відаць.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
80.Не стаі ты каля кол,
Не тапчы ты мяты.
Калі хочыш мяне ўзяць,
Запытайся ў таты.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
81. Музыканцік, музыканцік,
Выйдзі на дарожку.
Я не разу не плясала
Пад тваю гармошку.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
82. Музыканціка любіць –
Трэба хораша хадзіць.
Бо растропанай такой
Не палюбіт нікакой.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
83. І в лодке вада,
І под лодкой вада.
Дзеўкі юбкі намачылі –
Перевозчыку бяда.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
Тут цёця Лёня запнулася, напэўна, думала спяваць ці не. Але ўсё ж такі заспявала.
84. Села баба на казу,
Паехала ў госці.
- Ты, каза, не пярдзі,
Бо паломіш косці.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
85. Села баба ны курыцу,
Уехала на вуліцу.
Афіцэры не пазналі,
Усе шапкі паздымалі.
Заўвага: пазаабрадавая лірыка – прыпеўка.
Ну што ж, сёння небагата, але было весела. Затое магу ўпэўненна сказаць: фантазія ў нашых людзей багатая.Ды й не толькі фантазія, увогуле, народ наш разумны, працавіты, але і ўмее пагуляць. І ўсё гэта ў ім ідэальна спалучаецца. А колькі цікавага і каштоўнага пакінулі нам нашыя продкі. Наша асноўная задача: зберагаць гэта ўсё для наступных пакаленняў.