10 жніўня
Учора весь дзень мы працавалі, я не адчуваю ні рук, ні ног сваіх. Але ёсць нешта вельмі добрае і карыснае ў гэтым. Мой татка вырашыў мне дапамагчы.
Ён не толькі ведае шмат цікавых народных песень, але і шмат цікавых гісторый. Зараз буду запісываць.
Зубок Міхаіл Міхайлавіч (1972 г.н., беларус, сярэдне-спецыяльная адукацыя, нар. у в. Малешэва, Хойніцкі раён, Гомельская вобласць, пераехаў у в. Гарохаўка Бабруйскага раёна, Магілёўскай вобл. ў 1990 г., пераехаў у г. Бабруйск у 1995г.).
58.Жыла-была адна блаха,
Яна была ва ўсім легка.
Пяць мух залячыла, да пяць камароў,
Да пяць тараканаў, да пяць павукоў.
Заўвага: дзіцячы фальклор - дзіцячы вершык.
- “Што за бяда, калі п’ецца вада”
Вот выраз пашоў ад тады. Дзед з бабай жыў. І баба гаворыць: «Я буду тут гатаваць абед, дзед. А ты едзь за дравамі». Дзед паехаў за дравамі. [Дзед] Гаворыт: «А ты к абеду прыгатоў паесці што-небудзь там. Ну, чыгуночак паставіш». І паехаў. Бабка прыгатовіла чыгуночак, паставіла яго ў печ. Ну ўсё гэта прыгатавалася. Жджэ яго к абеду, а дзеда няма к абеду. Чакала чакала яго, а яго няма. Ну, думае баба, ну дзеда няма, дак трэба ж паесці, есці хоча. Ну ўзяла ды трошкі адчарпнула з этага чыгунка, а дзеда няма. Зноў адчарпнула ад этага чыгунка. Ужо сытна паела. І п’е трошкі воду. Дзед прыехаў толькі к вечару. Ходзіць дзед, гаворыт : «Ну што, баба, давай абед, той, што ты гатавала». Яна дастае - паглядзеў дзед, а там ужэ поў чыгунка. А баба всё кажа: «Ой, што та бяда, што-то п'ецца вада, што-то п'ецца вада».
А дзед з'еў поў чыгунка, пасядзеў – вады тожа захацелась. Гаворыт: «А я, бабка, поў бяды ды напьюся вады».
Заўвага: смехавая проза - гумарэска.
Цікавыя рэчы распавядае мне тата, але тут нечакана нехта телефануе. Ужо адчуваю, што гэта для мяне не вельмі добра. Так і адбылося. Тата сабраўся ды пайшоў рамантаваць некаму машыну. Эх, а так усё добра пачыналася.